DeletedUser65372
Ziyaretçi
16/08/17
ACARALP
Uzun zaman once,kucuk bir koy ‘de yasayan , ekmegini tastan cikaran sakin bir halk vardi. Insanlar geçimlerini madencilikle sağlıyor , kendi çiftliklerinde yetiştirdikleri tarımla geçiniyor, mutlu mesut yaşıyorlar kısacası kendi yağlarında kavruluyorlardı. Koyun ileri gelenleri, yenilikçi gençlerin koy dışına çıkmasını istemiyor herseyin yıllarca olduğu gibi devam etmesi için caba sarf ediyorlardı.Acaralp 20 yaşlarında, yaşıtlarına gore oldukça zeki, güçlü, hatta çok cesur bir gençti.Her zaman meraklı ve yenilikçi olmuştu, yeni yerler görmek , yeni insanlar tanımak istiyordu. Bir gece yarisi buyuk bir gürültüyle uyanana kadar . O gece aslında donulmiycek baslangiclarin habercisi ydi.
Herkes siradan bir akşamın ardından gittikleri yataklarında buyuk bir gurltuyle uyanmıştı. bir anda neye uğradıklarını anlamadan kendilerini disarda bulmuşlardı. Gece nöbetçileri köyde 5 casus yakalamış nerden ,neden geldiklerini anlamaya calisrken 2 sini ellerinden kaçırmışlardı. Yakaladıkları casusları konuşturup tehlikenin çok ta uzakta olmadığını anlamış bir an once hazırlıklara başlamışlardı. Güvenliği arttırmışlar herkesi silahlandırmışlardı , bir sonraki saldırıyı beklemeyi degil kendileri ilk saldırıya geçmeyi seçmişlerdi. Acaralp ve arkadaşları bir grup oluşturup O günden sonra cevredeki tum köylere casuslarını gönderip etrafa kontrol altına almaya karar verdiler yaptılar da .casuslarla birlikte sadiri askerleri de göndermeye yagma yapmaya başlamışlardı , marangozlara mancınık lar inşa etti , silahlarını geliştirdiler ,giderek gelişiyorlardı üstelik artık sovalyeleride vardı. Etraftaki köyler artık bu güce karsı koymak istemiyor bu koyun tebasi oluyorlardı giderek büyüyen koyumuz misyonerler yetiştirip hızla bir beylige dönüştü zafer üstüne zafer haberleri geliyor, askerlerine asker katıyor , hazineleri buyuyordu ve sonunda imparatorluga dönüştüler Acaralp’in bu genç yaşında böyle bir güce ulaşması düşmanlarını daha da çok artırıyordu ama yalnız değillerdi.
Bulundukları kıtada ilk sirada olmaları islerini dahada zorlaştırıyor kendilerine çok daha buyuk dusmanlar edinmelerini sağlıyordu. Bir gun yine tum ordu yeni zafer ler icin kaleden ayrildiklarinda , kaleye hic ummadiklari bir saldiri aldilar Acaralpin yoklugunda kaleyi kontrol eden kisi Lutufkar bir an once savnmayi hazir hale getirdi. Kusatma bir hafta surdu artik kalede yiyicek ve su tukenmek uzereydi, butun bunlara ragmen Lutufkar umidini kaybetmemis ve dusman buyuk zarar veriyorlardi. Dusman cok emindi kaleyi alicaklarindan cok kanli bir savas surdu 1 hafta boyunca ,7ci gunun sonunda sabah isiklari dogmadan Acaralp askerleriyle uzaktan gorundu .Lutufkar’in gozleri sevinc le parladi , ve o gun Klanin en buyuk zaferi yazildi . Asla yılmadılar çıktıkları bu yolda yeni insanlar taniyip , yeni kültürler ogrendiler dahada guclendiler. Sürekli değişik klanlardan heyetler geliyor hediyeler getirip baris diliyorlardi. Acaralp ise zafere doymuyor dunyayi istiyordu,
Ama olmadik bir sey oldu artık o sevdikleri daglar ve ormanlar inanılmaz bir şekilde yok oluyordu , etrafı hic bilinmedik canavarlar sardı artık sadece düşmanları yoktu birde, bilinmez canavarlarla uğraşmaları gerekiyordu.Nereden ve nasil geldikleri belli olmiyan bu Canavarlar etrafta canli birakmiyordu.Acaralp atina atlayıp klanın başında elinde mızrağıyla savaşa hazir askerlerine onculuk ediyor ve her canavar yenmelerinde buyuk ganimetlerle klanlarına dönüyorlardı.
Kucuk bir koy iken, bir gece casus saldırısıyla uyanan halkın Acaralp öncülüğünde muhteşem büyümesini izledi dunya tarihe adini yazdırdı gelecek nesiller hep onu andı ve kendine örnek aldı.
Lutufkar
ACARALP
Uzun zaman once,kucuk bir koy ‘de yasayan , ekmegini tastan cikaran sakin bir halk vardi. Insanlar geçimlerini madencilikle sağlıyor , kendi çiftliklerinde yetiştirdikleri tarımla geçiniyor, mutlu mesut yaşıyorlar kısacası kendi yağlarında kavruluyorlardı. Koyun ileri gelenleri, yenilikçi gençlerin koy dışına çıkmasını istemiyor herseyin yıllarca olduğu gibi devam etmesi için caba sarf ediyorlardı.Acaralp 20 yaşlarında, yaşıtlarına gore oldukça zeki, güçlü, hatta çok cesur bir gençti.Her zaman meraklı ve yenilikçi olmuştu, yeni yerler görmek , yeni insanlar tanımak istiyordu. Bir gece yarisi buyuk bir gürültüyle uyanana kadar . O gece aslında donulmiycek baslangiclarin habercisi ydi.
Herkes siradan bir akşamın ardından gittikleri yataklarında buyuk bir gurltuyle uyanmıştı. bir anda neye uğradıklarını anlamadan kendilerini disarda bulmuşlardı. Gece nöbetçileri köyde 5 casus yakalamış nerden ,neden geldiklerini anlamaya calisrken 2 sini ellerinden kaçırmışlardı. Yakaladıkları casusları konuşturup tehlikenin çok ta uzakta olmadığını anlamış bir an once hazırlıklara başlamışlardı. Güvenliği arttırmışlar herkesi silahlandırmışlardı , bir sonraki saldırıyı beklemeyi degil kendileri ilk saldırıya geçmeyi seçmişlerdi. Acaralp ve arkadaşları bir grup oluşturup O günden sonra cevredeki tum köylere casuslarını gönderip etrafa kontrol altına almaya karar verdiler yaptılar da .casuslarla birlikte sadiri askerleri de göndermeye yagma yapmaya başlamışlardı , marangozlara mancınık lar inşa etti , silahlarını geliştirdiler ,giderek gelişiyorlardı üstelik artık sovalyeleride vardı. Etraftaki köyler artık bu güce karsı koymak istemiyor bu koyun tebasi oluyorlardı giderek büyüyen koyumuz misyonerler yetiştirip hızla bir beylige dönüştü zafer üstüne zafer haberleri geliyor, askerlerine asker katıyor , hazineleri buyuyordu ve sonunda imparatorluga dönüştüler Acaralp’in bu genç yaşında böyle bir güce ulaşması düşmanlarını daha da çok artırıyordu ama yalnız değillerdi.
Bulundukları kıtada ilk sirada olmaları islerini dahada zorlaştırıyor kendilerine çok daha buyuk dusmanlar edinmelerini sağlıyordu. Bir gun yine tum ordu yeni zafer ler icin kaleden ayrildiklarinda , kaleye hic ummadiklari bir saldiri aldilar Acaralpin yoklugunda kaleyi kontrol eden kisi Lutufkar bir an once savnmayi hazir hale getirdi. Kusatma bir hafta surdu artik kalede yiyicek ve su tukenmek uzereydi, butun bunlara ragmen Lutufkar umidini kaybetmemis ve dusman buyuk zarar veriyorlardi. Dusman cok emindi kaleyi alicaklarindan cok kanli bir savas surdu 1 hafta boyunca ,7ci gunun sonunda sabah isiklari dogmadan Acaralp askerleriyle uzaktan gorundu .Lutufkar’in gozleri sevinc le parladi , ve o gun Klanin en buyuk zaferi yazildi . Asla yılmadılar çıktıkları bu yolda yeni insanlar taniyip , yeni kültürler ogrendiler dahada guclendiler. Sürekli değişik klanlardan heyetler geliyor hediyeler getirip baris diliyorlardi. Acaralp ise zafere doymuyor dunyayi istiyordu,
Ama olmadik bir sey oldu artık o sevdikleri daglar ve ormanlar inanılmaz bir şekilde yok oluyordu , etrafı hic bilinmedik canavarlar sardı artık sadece düşmanları yoktu birde, bilinmez canavarlarla uğraşmaları gerekiyordu.Nereden ve nasil geldikleri belli olmiyan bu Canavarlar etrafta canli birakmiyordu.Acaralp atina atlayıp klanın başında elinde mızrağıyla savaşa hazir askerlerine onculuk ediyor ve her canavar yenmelerinde buyuk ganimetlerle klanlarına dönüyorlardı.
Kucuk bir koy iken, bir gece casus saldırısıyla uyanan halkın Acaralp öncülüğünde muhteşem büyümesini izledi dunya tarihe adini yazdırdı gelecek nesiller hep onu andı ve kendine örnek aldı.
Lutufkar
